‘Jack O’ The Clock’ is een vierkoppige band uit Brattleboro in de staat Vermont in het noordoosten van de Verenigde Staten. De centrale figuur bij de groep is zanger, multi-instrumentalist en songschrijver Damon Waitkus, aangevuld met zijn vriendin Emily Packard of viool en altviool, Kate McLoughlin op fagot en Victor Reynolds op basgitaar, gitaren en keyboards. Voor hun plaatopname van het nieuwste album “Portraits” hadden ze nog wat extra instrumentale bijstand van Brad Mehlenbacher op drums en Roger Vaughan op basgitaar.

De basis van de nummers op “Portraits” ligt bij een verzameling verhalende liedjes die de huidige bandleden Emily Packard en Damon Waitkus samen met enkele vrienden voor het eerst hebben opgenomen in de zomer van 2003 in een kelder van het huis van de hierboven vermelde bassist Roger Vaughan en zijn vrouw Rochelle Hannon in Smithfield nabij Providence, Rhode Island. Deze nummers werden nu weliswaar voor deze herinterpretatie aangevuld met herwerkte en/of vernieuwde songteksten, extra zangwerk en instrumentale overdubs door de twee andere actuele bandleden Kate McLoughlin en Victor Reynolds.

Het gehanteerde muziekgenre kan worden omschreven als fusion, progressieve folk en/of Americana. ‘Jack O’ The Clock’ brengt op “Portraits” zeventien tracks waaronder een vijftal zeer korte stukjes muziek tussen 1 en 2 minuten, maar vooral ook volwaardige nummers met korte verhalen op muziek die gespeeld wordt rond catchy hooks en riffs. Soms zijn het heel surreëele verhalen maar er is ook plaats voor enkele recht-voor-de-raap teksten, emoties, ironie en humoristische stories.

‘Jack O’ The Clock’ werd al in de zomer van 2007 officieel opgericht in Oakland, Californië door multi-instrumentalist Damon Waitkus en Nicci Reismour die toen beiden studeerden aan het Mills College en hun gezamenlijke interesse voor op folk geïnspireerde songschrijven ontdekten. Violiste Emily Packard was toen al Damon’s vriendin en samen met percussionist Jordan Glenn vormden ze oorspronkelijk een akoestisch kwartet tot Nicci Reismour in 2008 de groep verliet.

Ze begonnen toen elementen uit de progressieve rocksound, de jazzmuziek en de wereldmuziek in hun folksound te verwerken. In die nieuwe bezetting bracht ‘Jack O’ The Clock’ zes studioplaten en een EP met covers uit. In 2019 verhuisden Damon Waitkus en Emily Packard van Californië naar Brattleboro, Vermont waar ze hun live opgenomen album “Witness” uitbrachten. Hun twee laatste platen die aan dit tiende studioalbum “Portraits” voorafgingen waren “Leaving California” uit 2021 en “The Warm, Dark Circus” uit 2023.

De eerste song op dit album is het knap gearrangeerde nummer “Josephine’s Fresh Cuts”, een meer dan zes minuten durende opus dat pas na een lange instrumentale intro aan het vertelde verhaal zal beginnen. Andere tracks op “Portraits” die ons konden bekoren zijn “No. 4 Mountain”, “Lazy Tom Bog”, popsong “In The Gold Saloon”, folktrack “The Gardener” en de uptemponummers “I’m OK, You’re A Shithead” en het amper 2 minuten durende “Puer 1”.

De wat nasaal klinkende zangpartijen van Damon Waitkus in de typische folksongs worden op enkele tracks afgewisseld door een leadzang brengende Victor Reynolds wiens stem meer geschikt lijkt te zijn voor pop- en rocknummers. Maar onze finale conclusie over dit album is toch dat er omwille van al die bevreemdende klanken die aan de tracks werden toegevoegd en door het gebruiken van niet zo conventionele instrumenten “Portraits” toch voornamelijk als een progressief en experimenteel album kan worden omschreven dat enkel voor liefhebbers van het genre aantrekkelijk mag worden geacht.

(valsam)